De tien nieuwe leden zijn

Dr. Anton Akhmerov (natuurkunde, TU Delft)
Natuurkundige Anton Akhmerov (1984) doet met computersimulaties onderzoek naar kwantummechanische systemen en nanosupergeleiders. Ook heeft hij interesse voor opensource- software en open data. Hij ontwikkelde een Massive Open Online Course (MOOC) en heeft zo duizenden mensen kennis bijgebracht over topologie in kwantummechanica. Ook ontwikkelde hij ‘Zesje’, software om tentamens efficiënt en systematisch te corrigeren. Voor Zesje heeft hij de Delft Educational Fellowship 2018 ontvangen. Akhmerov is lid van de redactieraad van het open access New Journal of Physics. Via De Jonge Akademie wil hij bijdragen aan beleidsveranderingen voor de wetenschap.

Dr. Saskia Bonjour (politicologie, Universiteit van Amsterdam)
Aan de Universiteit van Amsterdam doet politicologe Saskia Bonjour (1980) onderzoek naar migratie en migratiebeleid. Ze doceert over gender, racisme en intersectionaliteit, vanuit politicologisch en historisch perspectief. Met haar interdisciplinaire onderzoek heeft zij zich ontwikkeld tot internationaal expert. Als lid van De Jonge Akademie wil ze (on)gelijkheid op Nederlandse universiteiten agenderen langs lijnen van etniciteit en ‘ras’, met aandacht voor de effecten op loopbanen van wetenschappers.

Dr. Helmer Helmers (historische letterkunde, Universiteit van Amsterdam)
Helmer Helmers (1977) onderzoekt de geschiedenis van media en politiek. Hij publiceerde over Engels-Nederlandse letterkundige relaties in de zeventiende eeuw. Verder zette hij verschillende nationale en internationale samenwerkingen op. Zijn huidige onderzoek richt zich op de relatie tussen media en diplomatie (publieksdiplomatie) in Europa in de zeventiende eeuw. Hij leidde ook een onderzoeksproject over het recent ontdekte scheepswrak bij Texel, dat veel media-aandacht kreeg. Helmers wil zich binnen De Jonge Akademie inzetten voor de positie van de geesteswetenschappen en voor transparanter beleid voor toekenning van onderzoeksubsidies, met speciale aandacht voor het debat over excellentie en voor het Mattheüseffect, waarbij steeds dezelfde mensen beurzen krijgen, wat hen weer betere kansen geeft op vervolgbeurzen.

Dr. Nanna Hilton (taalwetenschap, Rijksuniversiteit Groningen)
Nanna Hilton (1981) is gespecialiseerd in sociolinguïstiek. Zij betrekt het publiek actief bij haar onderzoek, bijvoorbeeld door samen met niet-wetenschappers onderzoek te doen. Daarnaast presenteert ze de podcast In de wetenschap en werkte ze mee aan twee MOOCs. Hilton heeft het bachelor programma Minorities & Multilingualism aan de Rijkuniversiteit mede-ontwikkeld, en in een klein team de master Multilingualism opgezet. In lijn met haar onderzoek wil Hilton zich ook binnen De Jonge Akademie inzetten voor citizenscienceprojecten.

Prof. dr. Renske Keizer (sociologie, Erasmus Universiteit)
Renske Keizer (1983) onderzoekt de rol van familie en vooral de rol van vaders in het ontstaan en voortbestaan van sociale ongelijkheid. Haar onderzoek bevindt zich op het snijvlak van sociologie, demografie, pedagogiek en psychologie. De afgelopen jaren ontving zij naast meerdere grote onderzoekssubsidies ook de Bessensapprijs voor de manier waarop ze haar onderzoek aan een breed publiek presenteerde. Ze geeft regelmatig lezingen aan beleidsmakers en brengt haar onderzoek onder de aandacht van de media. Binnen De Jonge Akademie wil zij bijdragen aan discussies over wetenschapsfinanciering, loopbaanbeleid, interdisciplinariteit en indicatoren en meetbaarheid.

Dr. Selma E. de Mink (astrofysica, Universiteit van Amsterdam)
Selma de Mink (1983) onderzoekt de astrofysica van zware sterren. Na haar promotie in 2010 verwierf ze drie van de meest prestigieuze sterrenkundefellowships ter wereld en werkte onder andere bij NASA. Nu leidt ze een onderzoeksgroep die het leven van dubbelsterren en de vorming van zwarte gaten bestudeert, onder andere met computersimulaties en de nieuwste detecties van zwaartekrachtsgolven. De Mink deelt graag haar fascinatie voor haar vakgebied met een breder publiek en ze zet zich in voor jonge vrouwen in de theoretische astrofysica.

Dr. Erik van Sebille (fysische oceanografie, Universiteit Utrecht)
Fysisch oceanograaf Erik van Sebille (1981) onderzoekt hoe kleine deeltjes, zoals plastic en plankton, worden getransporteerd in zee. Hij is geïnteresseerd in de invloed van oceaanstromingen op het klimaat, ecosystemen en vervuiling en werkt op het snijvlak van verschillende disciplines: natuurkunde, biologie en beleidswetenschappen. Hij werkt ook mee aan het citizenscienceproject Plastic Tide, waarin amateur-dronepiloten wereldwijd de hoeveelheid plastic op stranden in kaart brengen. Bij De Jonge Akademie wil Van Sebille zich inzetten voor het transparanter maken van wetenschappelijke data en methoden en het betrekken van belanghebbenden bij onderzoek.

Dr. Stephan Smeekes (economie, Maastricht University)
Stephan Smeekes (1983) is econoom en ontwikkelt onderzoeksmethoden waarin hij econometrie, statistiek en datawetenschap samenbrengt. Daarbij zoekt Smeekes interactie met andere vakgebieden en de maatschappij. Zijn werk is ook voor andere disciplines van toegevoegde waarde. Zo bleek tijdens zijn onderzoek met klimaatonderzoekers dat econometrische technieken voor trendbreuken en geleidelijke veranderingen ook heel geschikt zijn om de evolutie van atmosferische deeltjes te modelleren. Smeekes wil interdisciplinair onderzoek ook binnen De Jonge Akademie bevorderen.

Dr. Arne Smeets (wiskunde, Radboud Universiteit)
Wiskundige Arne Smeets (1986) werkt op het snijvlak van algebra, meetkunde en getaltheorie. Smeets geldt als grote expert in het toepassen van abstracte technieken uit onder andere de logaritmische en birationale meetkunde op concrete problemen uit de getaltheorie. Hij won meerdere onderscheidingen als docent. Verder steekt hij veel energie in community building binnen zijn vakgebied. Smeets wil bijdragen aan de verbetering van het wetenschapsbeleid, met aandacht voor thematische diversiteit en voor de positie van de kleinere vakgebieden. Via De Jonge Akademie wil Smeets kijken of de bestaande mechanismen voor onderzoeksfinanciering fijnmazig genoeg zijn en alle vakgebieden voldoende tot hun recht laten komen.

Dr. Marie-José van Tol (psychiatrie, neuropsychologie, en affectieve en cognitieve neurowetenschappen, UMC Groningen)
Marie-José van Tol (1980) onderzoekt de rol van de hersenen en cognitie bij het ontstaan en voortbestaan van psychische stoornissen, zoals depressie en angst, en specifieke symptomen zoals suïcidaliteit. Met haar team wil ze behandeling en preventie van psychische problemen verbeteren, bijvoorbeeld door beter te kunnen voorspellen voor wie welke behandeling het beste werkt. Verder zet Van Tol zich in voor het betrekken van een groter publiek bij wetenschap. In 2017 zette ze samen met de Hersenstichting een publiekslab op, waarin ze lieten zien en ervaren dat mensen met een prikkelbare stemming onbewust meer letten op negatieve informatie dan op positieve informatie. Van Tol wil bij De Jonge Akademie onder andere verkennen wat voor jonge onderzoekers het effect is van kleine en grotere collaboratieve beurzen.